Απο την πυκνή επικαιρότητα της εποχής που διανύουμε δεν λείπει η προεκλογική περίοδος των αθλητικών ομοσπονδιών. Θα προσπεράσουμε ωστόσο τα γνωστά και χιλιοειπωμένα του επαγγελματικού αθλητισμού για να επικεντρωθούμε στα ιδιαίτερα προβλήματα του ερασιτεχνικού, κατ’ όνομα και μόνο, αθλητισμού! Θα μας απασχολήσουν οι διοικήσεις των ομοσπονδιών αυτών, οι οποίες παρά τον νόμο, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, αλλοιώνουν τα αποτελέσματα των αναμετρήσεων, εις βάρος των αθλητών, των σωματείων – μέλων τους αλλά και όλων των φορολογούμενων ελλήνων πολιτών.
Ως εκ τούτου, μπορεί κανείς να συναντήσει ισόβιους προέδρους που για πολλές δεκαετίες «εκλέγονται» στο τιμόνι των ομοσπονδιών, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την Ελληνική Σκακιστική Ομοσπονδία, την οποία ο πρόεδρος «κυβερνά» επί σχεδόν μισό αιώνα ως απόλυτος μονάρχης. Πώς όμως καταφέρνουν οι ισόβιοι πρόεδροι να επανεκλέγονται για πολλές δεκαετίες; Η απάντηση στο ερώτημα αυτό μπορεί να αναζητηθεί στο γνωστό χώρο της αδιαφάνειας, της αυθαιρεσίας και της ατιμωρησίας.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα απο την αρχή. Κάθε χρόνο, η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού χρηματοδοτεί, απο τον κρατικό προϋπολογισμό, τις ομοσπονδίες του ερασιτεχνικού αθλητισμού ώστε αυτές με την σειρά τους να ενισχύσουν το αθλητικό πρόγραμμα των σωματείων – μελών τους. Στη συνέχεια όμως οι ομοσπονδίες, με πλήρη αδιαφάνεια, αναλώνουν τις χρηματοδοτήσεις σε εικονικές δαπάνες και κάποιες φορές μεταφέρουν τα χρήματα και σε προσωπικούς λογαριασμούς, ενώ παράλληλα ενισχύουν κάποια σωματεία τα οποία διάκεινται ευμενώς προς αυτές. Το αποτέλεσμα είναι όλα τα υπόλοιπα σωματεία να δυσκολεύονται να ανταπεξέλθουν στις οικονομικές υποχρεώσεις του αθλητικού τους προγραμματισμού και το τελευταίο που θα σκεφτούν είναι να πληρώσουν, ασχέτως αν δεν έχουν εισπράξει καμμιά επιχορήγηση, τις ετήσιες συνδρομές τους προς τις ομοσπονδίες, το εισιτήριο μετάβασης και πιθανώς τη διαμονή τους στην Αθήνα, για να διασφαλίσουν τη συμμετοχή τους στις εκλογικές διαδικασίες. Στο μεταξύ, οι μηχανισμοί των ισόβιων διοικητικών συμβουλίων, αλλοιώνουν τις λίστες των ψηφοφόρων – αντιπροσώπων των σωματείων, αποδεχόμενοι ακόμη και άτομα που δεν είναι καν μέλη των σωματείων που αντιπροσωπεύουν. Συγκεκριμμένα, οι διοικήσεις των ομοσπονδιών επιλέγουν «ευάλωτα» σωματεία, από τα ΔΣ των οποίων, αφού τους υποσχεθούν ανταλλάγματα, εξασφαλίζουν την γραπτή βεβαίωση, με την οποία ορίζεται κάποιος ως αντιπρόσωπος – ψηφοφόρος, χωρίς ωστόσο το εν λόγω άτομο να είναι μέλος του συγκεκριμένου σωματείου, με δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι, όπως εκ του νόμου οφείλουν. Ο νέος αθλητικός νόμος προβλέπει βέβαια ότι ο ορισμός του αντιπροσώπου-ψηφοφόρου θα γίνεται συγχρόνως με την εκλογοαπολογιστική γενική συνέλευση του σωματείου, με ισχύ όμως από την άνοιξη του 2019, δηλαδή πρακτικά η εφαρμογή του θα αρχίσει απο τις εκλογές του 2024 και μετά.
Πολλές φορές δε συμβαίνει, ακόμη και τα μισά απο τα σωματεία που εμφανίζονται στις τελικές λίστες ενόψει των εκλογικών αναμετρήσεων, να είναι σωματεία χωρίς πραγματική αθλητική δραστηριότητα. Πρόκειται δηλαδή για ανενεργά σωματεία, τα οποία μια φορά και μόνο στα τέσσερα χρόνια, προσφέρουν τις «υπηρεσίες τους» για να μετατραπούν σε «ενεργά» με κάποιο εικονικό αγώνα, συνήθως ένα «εσωτερικό» πρωτάθλημα με δέκα αθλητές, που κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος εάν διεξήχθη ή όχι. Με άλλα λόγια, το αποτέλεσμα των εκλογικών αναμετρήσεων είναι προκαθορισμένο, μήνες πριν από τις εκλογές.
Περιττό βέβαια να τονισθεί ότι οι αυθαιρεσίες συνεχίζονται και την ημέρα των εκλογών, άλλοτε με παράνομες συνθέσεις εφορευτικών επιτροπών, όπως συνέβη πριν λίγα χρόνια στην Ελληνική Σκακιστική Ομοσπονδία, άλλοτε με την παρουσία αμφισβητούμενων δικαστικών αντιπροσώπων, άλλες φορές με κάμερες στημένες πάνω απο τις κάλπες εκλογικών αναμετρήσεων αθλητικών Ενώσεων, με παρά τον νόμο αντιπροσώπους-ψηφοφόρους, που πολλές φορές αντιπροσωπεύουν δύο και τρία σωματεία, που ρητά απαγορεύει ο νομοθέτης, αλλά πάνω από όλα με την βοήθεια της υπερενισχυμένης αναλογικής, καθώς ο πρώτος συνδυασμός ανεξάρτητα του εκλογικού του ποσοστού, λαμβάνει το 70% των εδρών στο διοικητικό συμβούλιο!
Αυτοί είναι μερικοί απο τους τρόπους με τους οποίους οι πρόεδροι και τα μέλη των «δια βίου» διοικητικών συμβουλίων των ομοσπονδιών εκλέγονται και επανεκλέγονται για πολλές δεκαετίες, αναλώνοντας εκατομμύρια ευρώ του έλληνα φορολογούμενου, που αντί να κατευθύνονται στα σωματεία της χώρας, όπως ορίζει το σύνταγμά μας, αναλώνονται από τους επαγγελματίες παράγοντες του αθλητισμού. Πρόσφατα, για παράδειγμα, η εν λόγω αθλητική Ομοσπονδία και δεν είναι η πρώτη φορά, προκήρυξε μαθητικούς αγώνες παρωδία, με «οργανωτικό» παράβολο 50 €! αντιβαίνοντας προφανέστατα στην εγκύκλιο του υπουργείου παιδείας περί σχολικών πρωταθλημάτων, που πρέπει να διεξάγονται αδάπανα για όλους τους μαθητές, αποτρέποντας την συμμετοχή του μαθητικού δυναμικού σε εισπρακτικές σκοπιμότητες. Άλλωστε η επιβολή παραβόλων στους μαθητές, δεν διαμορφώνει μιάς υγιή σχέση των νέων με τον αθλητισμό. Και βέβαια ο οικονομικός απολογισμός της εν λόγω διοργάνωσης, όπως και όλων των προηγούμενων, θα παραμείνει επτασφράγιστο μυστικό. Όσο για τα λιμνάζοντα χρήματα που προκύπτουν, είναι προφανές ότι με αυτά θα χρηματοδοτηθούν οι προεκλογικές δαπάνες των δια βίου προέδρων και επαγγελματιών παραγόντων των «ερασιτεχνικών» ομοσπονδιών.
Ένα άλλο ζήτημα στο οποίο μπορούμε να εστιάσουμε, είναι η αδιαφάνεια των μοριοδοτούμενων αθλητών στις εισαγωγικές εξετάσεις των Πανεπιστημίων, που πολλές φορές αποτελεί αντικείμενο βρώμικης οικονομικής συναλλαγής αφού ένα πέπλο μυστηρίου καλύπτει το πώς, πού, πότε, ποιος αθλητής και γιατί, ανακηρύχθηκε ευεργετημένος του μέτρου αυτού. Το πρόβλημα, στην προκείμενη περίπτωση, είναι ότι ο πίνακας των διακριθέντων αθλητών, που απο τον νόμο είναι υποχρεωμένη να τηρεί η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, δεν δημοσιοποιείται ποτέ. Και στο σημείο αυτό θα πρέπει δυστυχώς να προσθέσουμε ότι η εναπόθεση των ελπίδων για την διελεύκανση των μεθοδεύσεων αυτών στην Γενική Γραμματεία Αθλητισμού είναι μια χαμένη κίνηση μιάς και, προφανώς, υπάλληλοι του εν λόγω θεσμικού οργάνου αποτελούν μέρος των προαναφερόμενων μηχανισμών.
Αξίζει επίσης να αναφερθούμε και στην διαιτησία, όπου παρατηρείται, η Κεντρική Επιτροπή Διαιτησίας – Κ.Ε.Δ. να ορίζει μέλη της! να διαιτητεύουν σε αγώνες πανελλήνιας εμβέλειας όπως της Α’ Εθνικής κατηγορίας, του Κυπέλου Ελλάδας κλπ, παραβιάζοντας κατάφορα τον αθλητικό νόμο, θέτοντας σε αμφισβήτηση την εγκυρότητα των αποτελεσμάτων και γεννώντας υποψίες για στημένους αγώνες.
Και θα αναρωτηθεί κανείς, ύστερα απ’ όλα αυτά, αν θα μπορούσαν κάποια σωματεία να συνεργαστούν για να συμμετάσχουν σε κοινό μέτωπο στην εκλογική αναμέτρηση. Και σ’ αυτό όμως οι ισόβιες διοικήσεις έχουν το… «αντίδοτο». Ας δούμε λοιπόν τι έκανε η διοίκηση της προαναφερόμενης Ομοσπονδίας όταν στις εκλογές του 2016, δημιουργήθηκε ένα νέο μέτωπο με την ονομασία «For-Mat» για να ανατρέψει το ισόβιο αυτό καθεστώς κατορθώνοντας να αποσπάσει , σχεδόν το 10% του συνόλου των σωματείων, ποσοστό που μεταφράζεται στο 1/3 των πραγματικά ενεργών. Φοβούμενη την πιθανή έκρηξη στις επόμενες εκλογές και με σκοπό να απενεργοποιήσει κάθε αντιπολιτευτική κίνηση, ακύρωσε όλα τα πρωταθλήματα του πυρήνα των σωματείων του συνδυασμού αυτού, με αποτέλεσμα τα σωματεία αυτά να εμφανίζονται σήμερα χωρίς επίσημους αγώνες, να έχουν καταστεί ανενεργά και με αυτόν τον τρόπο, να αποκλείονται απο την φετινή εκλογική αναμέτρηση!
Η λύση σε όλα αυτά τα κακώς κείμενα που αποτελούν κοινή διαπίστωση είναι απλή. Διαφάνεια και ανεξάρτητη δικαιοσύνη. Ανάρτηση κάθε οικονομικής αλλά και διοικητικής πράξης στο διαδίκτυο, στην ιστοσελίδα κάθε ομοσπονδίας, ώστε να μπορούν τα μέλη των ομοσπονδιών, αλλά και κάθε φορολογούμενος πολίτης, να ελέγχει τις διοικήσεις των ομοσπονδιών της χώρας γιατί, ασφαλώς, κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι για να λειτουργήσει η δημοκρατία χρειάζεται συνεχής έλεγχος από τους πολίτες. Αναγκαία είναι επίσης η κατάργηση των «πριβέ» δικαστηρίων ώστε η εκδίκαση κάθε αθλητικής υπόθεσης να πραγματοποιείται στα πολιτικά δικαστήρια. Οι γενικές συνελεύσεις των ομοσπονδιών και οι εκλογικές αναμετρήσεις τους να διεξάγονται και με ηλεκτρονικό τρόπο, ώστε να εξασφαλίζεται χωρίς κόστος η συμμετοχή του συνόλου των αθλητικών σωματείων της χώρας, απενεργοποιώντας τους μηχανισμούς εξαγοράς και να μην λαμβάνονται αποφάσεις ερήμην της συντριπτικής πλειοψηφίας. Επαναφορά του αθλητικού νόμου στις προτάσεις που προέβλεπε το σχέδιο νόμου που κατατέθηκε στην βουλή από τον τότε υφυπουργό πολιτισμού και αθλητισμού Ι. Αδριανό και την έμπειρη ομάδα είκοσι ειδικών, που δυστυχώς με παρέμβαση του Ευάγγελου Βενιζέλου (συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ), πάγωσε στο στάδιο της διαβούλευσης, για να μπεί στο γνωστό χρονοντούλαπο.
Αναμφισβήτητα υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στον αθλητικό χώρο, ικανοί να αντιπαλέψουν τον αναχρονισμό, την αυταρχικότητα και τον εκφυλισμό. Για να δυναμώσει όμως και να ακουστεί η φωνή τους είναι απαραίτητο, πολιτικοί με ανάστημα και θάρρος να παρεμβαίνουν εύστοχα, έγκαιρα και αποτελεσματικά ώστε να λειτουργούν οι θεσμοί και ειδικά η δικαιοσύνη, για να αποδυναμώνονται και να αποθαρρύνονται οι ισόβιοι πρόεδροι και οι παρέες τους.
Ομάδα αθλητών σκακιστών